De wijnranken van Constant

Aangezien Maurice zo veel op café zit, kom ik af en toe wel eens te weten wie er met wie heeft gevochten en blijkbaar had de verloofde van Agnes De Poorter vlak voor de dood met Julie De Wever gevochten.  Agnes had een affaire met Julien, maar haar man heeft haar ondank de affaire terug onderdak gegeven. Maar die affaire was niet het enige, Agnes is ondertussen al vijf maand zwanger, haar verloofde Lowie is er zeker van dat het kind van hem is.

Ik was druk aan het praten met de barones om zo misschien iets te ontdekken over de moord op Julien, maar toen kwam haar kleindochter Aurélie binnen met haar zieke papagaai. Na de babbel met de barones ging ik naar buiten, daar lokte een pauw me naar een boom en toen zag ik Maurice hangen… Ik deed mijn armen om zijn benen zodat ik hem een beetje kon opheffen en krijste om hulp. Ik voelde hoe de urine via de binnenkant van zijn broek over mijn armen liep. De dood was altijd stinkend. Uiteindelijk kwamen de knechten mij helpen en sneden ze de strop door. Toen ik Robert beter bekeek zag ik dat zijn hoofd scheef hing op een rare manier en dat zijn kaak rood en geschaafd was. Het was dus geen zelfmoord, de moordenaar moest dus nog vlakbij zijn. Maar de tuin had zo veel uitgangen dat hij waarschijnlijk al lang was ontsnapt.

Ik wou die avond thuis enkele oude dossiers bekijken en hoopte daar iets wijzer uit te worden, maar Maurice zat me zoals gewoonlijk in de weg. Hij bleef me maar ergeren waardoor er ruzie ontstond en waardoor hij naar Gusta vertrok.

Toen ik de volgende dag aankwam in het gemeentehuis vond ik Van de Cauter over zijn toeren weer. Hij was over zijn toeren omdat we nog altijd geen stap dichter waren bij het vinden van de moordenaar. Dus begonnen we nog eens alles van die avond te overlopen. We gingen er vanuit dat  enkel Louise en Thérèse waren thuis, maar niet alle knechten zouden zaterdagavond naar het café zijn gegaan.

Van de Cauter en ik liepen door het dorp, achter de kerk begonnen de heuvels. Helemaal bovenaan lage de wijnranken van Constant Alaerts. We wilden hem enkele vragen stellen over Alios en Robert. Alios was een man die met dezelfde verschijnselen als Julien na een paar maanden dood werd teruggevonden. Deze informatie had ik uit het dossier van mijn vader gehaald. Constant antwoordde niet op onze vragen en daagde Van de Cauter uit, daar heeft hij een mooi blauw oog en een bloedneus aan over gehouden.

Ik begon over Alios tegen Thérèse en ze vluchtte meteen naar boven. Blijkbaar hadden zij en hij iets gehad. Ze vertelde me hoe haar vader tegen hun relatie was, hij had haar zelfs gezegd dat ze met Alios moest breken. Ze vertelde me dat ze na Alios nooit nog wilde trouwen, maar Constant Alaerts heeft daar een stokje voorgestoken.