zondag 22 februari 2015

De bloedneus van Constant


Door zijn dikke,  blauwe oog keek hij geil naar mijn strakke bovenlijfje. Jammer dat Van de Cauter het niet in de gaten had. Constant had nog net niet zijn laatste slok wijn voor Van de Cauters voeten uitgespuugd, toen we zonder kloppen via de achterdeur binnenkwamen. Constant daagde Van de Cauter weer uit door mij er bij te betrekken. Dus Van de Cauter sloeg hem op zijn mond. We wisten dat Constant gelogen had over Alois. Alios en Constant wouden allebei met Thérèse trouwen, Alois uit echte liefde en Constant voor het geld.

Ik was weer naar de boerderij gegaan waar ik Thérèse terugvond in de stallen, ze was de koeien aan het melken. Ze vertelde me dat ze dacht dat haar vader Alois had laten ombrengen. Na het gesprek met Thérèse ging ik weer naar huis, ik overliep alles wat ik in de vorige dagen was te weten gekomen in mijn hoofd. Ik kwam tot de conclusie dat Robert en Alois elk een andere moordenaar hadden.

Bij de barones vond ik Marie met een knappe gespierde man, ik hoorde ze van ver al ruzie maken. De barones kwam over haar toeren bij mij en zei dat ik moest vertrekken, dat ik dit allemaal niet mocht zien. Hij was eindelijk gekomen na veel aandringen, de barones hoopte dat Marie daardoor wat gelukkiger ging zijn. Maar nu hij daar was maakten ze enkel ruzie. Ik probeerde Marie te overtuigen om hem gerust te laten, maar ze wou het niet geloven. Na enkele minuten discussie vertelde me dat ze heeft gezien wie Robert in de boom heeft gehangen, maar dat ze zijn naam niet weet. Dan zei ze dat hij een beeld van Jezus aan de kokin had verkocht.

Ik besloot om naar de kokin te gaan de volgende dag. Toen ik daar was aangekomen had ik enkele vragen gesteld over het beeld, eerst wouden ze niet veel kwijt. Maar uiteindelijk zeiden ze van wie ze het hadden gekocht. Van Constant. De vrouwen uit de keuken hadden de moord van Robert gezien vanuit hun keuken en kregen van Constant het beeld in de hoop dat ze zouden zwijgen.

Ik ging naar het huis van Constant, hij stond al buiten, hij had een mes bij zich en bedreigde mij. Uiteindelijk ben ik van schrik gaan lopen.

Van de Cauter had Constant uiteindelijk gevonden en gearresteerd voor de moord op Robert. Maar nu wisten we nog altijd niet wie Julien had vermoord. We waren terug op de plaats waar we Julien hadden gevonden, maar toen ineens kwam Louise aangehold, ze riep dat er iets was met Thérèse. Ik liep naar de keuken en zag dat Thérèse een miskraam aan het krijgen was. Ze was nog maar drie of vier weken zwanger en zou wou dat het kind dit overleefde…

3 opmerkingen:

  1. Tijdens sommige passages van boek vond ik de reacties tussen sommige personages nogal verwarrend. De affaires die bepaalde personages met elkaar hadden, maakten het voor mij soms moeilijk om te volgen. Je had heel de tijd het gevoel dat je zeer aandacht moest lezen waardoor ik het boek als iets minder aangenaam ervaarde. Tijdens dit deel van het boek voel je dat Johanna Spaey zeer traag naar het einde aan het toewerken is. Dit maakt het boek voor mij iets te zwaar en wordt het te langdradig. Ik had gehoopt in het boek een plotse wending tegen te komen maar ook deze verwacht bleef uit. Dit ligt natuurlijk volledig aan het verhaal en desondanks heb je dit deel goed verwerkt in je blog.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben het volledig met je eens. De affaires die voorkwamen in het boek waren te ingewikkeld. Maar misschien deed ze dit met een bedoeling, de bedoeling om ons in de war te brengen. Door ons in de war te brengen, probeerde ze misschien nog wat extra spanning op te bouwen om het boek niet te langdradig te maken.
      Het is natuurlijk een boek dat je met aandacht moet lezen, anders ben je helemaal niet meer mee met het verhaal.

      Verwijderen
  2. Het zou best wel kunnen dat Johanna Spaey dat bewust deed om ons zo in de war te brengen maar dan vraag ik me ook meteen af welke meerwaarde dat zou geven. Door het ingewikkeld te maken zou het bij mij niet meer spanning opwekken. Door informatie achter te houden wel maar dat is natuurlijk iets totaal anders. Door de relaties complex te maken moet je de aandacht te veel vestigen op de gebeurtenissen wat afdoet aan het plezier bij het lezen.

    BeantwoordenVerwijderen